Partia hiszpańska – otwarcie szachowe, które charakteryzuje się posunięciami:
- e4 e5
- Sf3 Sc6
- Gb5
Partia hiszpańska jest debiutem otwartym. W klasyfikacji encyklopedii otwarć szachowych jest oznaczona kodami ECO od C60 do C99.
Jest to jedno z najwcześniej znanych otwarć. Pierwszy jego opis można znaleźć w manuskryptach z Getyngi, datowanych na 1490 rok. W literaturze anglojęzycznej partia hiszpańska jest nazywana Ruy López, na cześć szesnastowiecznego hiszpańskiego księdza Ruya Lópeza, który opisał to otwarcie w wydanej w 1561 roku książce. W późniejszych czasach nie było popularne, dopiero XIX wiek przyniósł wzrost zainteresowania tym debiutem. Pierwsze pogłębione analizy partii hiszpańskiej podał Carl Jänisch w połowie XIX stulecia. Do rozwoju debiutu znacząco przyczynili się na przełomie wieków Michaił Czigorin, Wilhelm Steinitz i Siegbert Tarrasch. Wiek XX zaowocował ogromną liczbą przeanalizowanych wariantów. Otwarciem zajmowało się wielu wybitnych szachistów, między innymi mistrzowie świata: Aleksander Alechin, Wasilij Smysłow, Anatolij Karpow i Garri Kasparow. Do dzisiaj partia hiszpańska jest najczęściej stosowanym debiutem otwartym.
Artykuł zawarty z Wikipedia.pl.
|
