Lekcje Szachowe
  Obrona Pirca
 
Obrona Pirca – otwarcie szachowe charakteryzujące się posunięciami:



1.e4 d6
2.d4 Sf6
3.Sc3 g6

Nazwa pochodzi od nazwiska jugosłowiańskiego arcymistrza Vasji Pirca. Otwarcie jest nazywane również obroną jugosłowiańską lub obroną Ufimcewa (także Pirca-Ufimcewa). Charakterystyczne dla podstawowych wariantów jest królewskie fianchetto czarnych, podobnie jak w obronie Robatscha (1.e4 g6). Te dwa otwarcia są bardzo do siebie podobne i często dochodzi do transpozycji pomiędzy nimi. Obrona Pirca, rzadko grana od początku XX wieku, zyskała znaczną popularność w latach 50. XX wieku. Chętnie stosowali ją, między innymi, Borislav Ivkov i Eugenio Torre, a współcześnie – Jan Timman, Zurab Azmajparaszwili i Aleksander Bielawski.

Ideą otwarcia jest odłożenie w czasie walki o centrum i przygotowanie przez czarne kontrataku. Czarne pozwalają białym pionom zająć centrum i stosują fianchetto czarnopolowego gońca w celu zwiększenia nacisku na pole d4. Białe mają do wyboru kilka planów. Mogą uformować duże centrum pionami d4, e4 i f4, z możliwością dokonania przełomu w centrum lub ataku na skrzydle królewskim (atak austriacki). Ruch f3, charakterystyczny dla wariantu o nazwie "atak 150", odbiera pole g4 czarnemu skoczkowi i przygotowuje marsz piona g. Dość agresywne są również warianty: chiński i Mariottiego. Nieco spokojniejszy wariant Swiesznikowa w wykonaniu białych opiera się na wykonaniu przez nie fianchetta na skrzydle królewskim. W wariantach klasycznych białe wspierają figurami swoje centralne piony, usiłując jak najdłużej zachować skrępowaną pozycję czarnych.
 
 
 
  Dzisiaj stronę odwiedziło już 32 odwiedzający (35 wejścia) tutaj!  
 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja